zaterdag, december 16, 2006

Wat hangt daar aan jouw gevel?

Eerst bestonden ze enkel in ’t rood, vorig jaar kon je al blauwe exemplaren zien en nu zijn ze wellicht in alle kleuren verkrijgbaar: gevelkerstmannen. Niemand en niets ontziend hangen ze om ondefinieerbare reden overal in het land. Elke zichzelf respecterende kleine zelfstandige kan er niet omheen en hoort zijn pand met gevelklauterende/hangende kerstmannen te tooien.
Woont u in Aalter, Aarsele of Dendermonde, waar de aanwezigheid van zulke ondingen statistisch gezien ondraaglijke proporties aanneemt, dan moet u dringend deze anti-lijst aanvullen.

woensdag, december 13, 2006

Alzheimer slaat toe (5)

Nog maar net is de hele revue met Al Gore gepasseerd en de eerste alarmerende berichten uit de skigebieden dwarrelen neer. 60 tot 80 miljoen wintertoeristen zullen het met minder sneeuw moeten stellen en voor de toeristische sector wordt dit rampzalig.
Deze uitspraken bewijzen nog maar eens dat we die milieubekommernissen enkel meten in functie van eigenbelang en met economische parameters. Onze oprechte voornemens smelten blijkbaar nog sneller dan sneeuw !

vrijdag, december 08, 2006

Nu hoort U het eens van een ander (14)

"Les poubelles sont plein de parapluies".

Was het omdat de wind even ging liggen dat ik die opmerking van 2 voorbijgangers kon opvangen ? Windstoten en regen waren gisteren en ook al de dag voordien de boosdoeners; hun samenspel werd veel regenschermen fataal.

woensdag, december 06, 2006

Open brief aan de hoofdredacteur

Geachte heer Desmet,

Iets meer dan 6 maanden geleden ging ik in op uw gul aanbod om uw krant 6 maanden te lezen voor de prijs van 3 (amper 72 euro). Ik geef toe dat ik na een vorig proefabonnement van slechts 1 maand uw krant nu veel beter kan beoordelen. Dat u vorige maand de European Newspaper Award in de wacht sleepte voor “Europe’s Best Designed Newspaper” is u van harte gegund, maar helaas is een krant meer dan goede vormgeving en een handig formaat. Trouwens, over dat formaat en die vormgeving zal u mij niet horen klagen.

Over de subtitel “onafhankelijk dagblad” maak ik wel mijn beklag, want heel veel berichten kon ik dezelfde dag of daags voordien in “Metro” lezen. Alle kranten halen hun informatie uit dezelfde bronnen, dus onafhankelijk is hier redelijk misplaatst. Bovendien is de bewoording in alle dagbladen zo goed als identiek. Het toont helaas wel aan hoe onzorgvuldig u met “onafhankelijk” omspringt, want in dezelfde lijn ligt mijn ergernis aangaande taalfouten en onjuistheden in uw krant.

Bijna dagelijks stootte ik op ergerlijke taalfouten die vaak niet meer waren dan slordigheden, in bijzonder het onzorgvuldig omspringen met de copy/paste functie. Ikzelf besteed de nodige aandacht aan taal en neem er ruimschoots de tijd voor om mijn woorden te ordenen in een poging om zinvol en foutloos te schrijven. Van professionelen verwacht ik een extra inspanning en een foutloos taalgebruik. De krant heeft hier wel degelijk een voorbeeldfunctie en uzelf dient er over te waken dat de gehanteerde taal op alle vlakken correct is.

Uiteraard zijn die dagelijkse rechtzettingen veel ergerlijker, vooral omdat het uw vak is om informatie te vergaren en daar behoedzaam mee om te gaan. Hier heb ik het niet over slordigheden, hoewel ik mij er bewust van ben dat u onder grote tijdsdruk werkt, maar de essentie van berichtgeving is en blijft dat die correct is. Deze rechtzettingen zijn open wonden die zichtbaar blijven. Maar hoe zit het met de inhoud van die andere berichten? U brengt me danig aan het twijfelen.

Onder diezelfde noemer van onafhankelijkheid biedt u een divers pluimage een platform aan in de rubriek “de gedachte”. De bijdragen uit buitenlandse kranten zijn in dat opzicht een verrijking, maar met uitzondering van Margot Vanderstraeten en Lucas van der Taelen hebben de meesten niets zinnigs te vertellen. Waarom een reactionair persoon als Bart De Wever schrijfruimte krijgt, blijft mij een raadsel. Alle anderen halen met moeite het niveau van een goed geredigeerde lezersbrief. Kortom, ondermaats!

Is het allemaal zo slecht? Nee, zeker niet, want ik moet u feliciteren met uw krant op woensdag, die heeft me week na week wel kunnen bekoren. Ondanks het feit dat ik mijn abonnement niet verleng, zal ik elke woensdag bij de krantenboer uw krant kopen. Die woensdagkrant is een krant zoals ik die alle dagen wil; meer dan de helft is goed nieuws! Natuurlijk heeft dat met de inhoud te maken en de aandacht voor cultuur in de meest ruime zin van het woord. Daar scoort u wel hoog als onafhankelijke berichtgever. Waarom mag/kan dit niet alle dagen?

Ook de heren Camps en Dewulf verdienen een pluim. Hoe zij er in slagen om met amper 200 woorden dagelijks kritische reflecties neer te schrijven, blijft me verbazen. Zij durven het tenminste aan om een kritische reflectie neer te schrijven over wat eerder in de krant verscheen. Uw eigen “opinie” verdwijnt in het niets naast wat die heren met zo weinig woorden weten te doen. Kortom, voortreffelijk!

En tenslotte, uw weekendeditie, die is bijzonder omvangrijk, maar inhoudelijk onevenredig. Alsof de lezer zijn/haar weekend hiermee moet doorbrengen. Het toemaatje, het “deluxe”-magazine is op het randje af vulgair, hoogst ondermaats. Dit is echt De Morgen onwaardig.

Het zal even wennen zijn, van 6 naar 1 krant per week, maar ik verheug mij op die ene dag kwaliteit en onafhankelijk (goed) nieuws!

Met vriendelijke groeten,

Luc

dinsdag, december 05, 2006

Alles behalve babbelen

Al 2 weken zindert het na: Babel. 143 minuten waarna je blijft zitten met bedenkingen over hoe schreinend Brad Pitt zichzelf en het cliché vertolkt, hoe stofferig en tergend langzaam Marokko wel is en hoe dun die lijn tussen Amerika en Japan (in het verhaal) is. Vandaag heb ik me voorgenomen om die film eerstdaags nog eens te gaan zien.

Een wervelend schouwspel

Dat was mijn onbetwistbaar oordeel na afloop van het optreden van Christina Aguilera, afgelopen zondag in het Antwerpse Sportpaleis. Na iets meer dan anderhalf uur kregen mijn ogen eindelijk rust. “Back to basics” was de titel van de show en de beeldspraak was niet uit de lucht gegrepen. Vaudeville, Moulin Rouge, jazz & soul, havencafé en cirkus passeerden de revue. Boeiend en zeer afwisselend! Die wissels verliepen vlekkeloos en Christina tooide zich in wel 15 verschillende outfits.
Naast de visuele verschijning (akkoord, vals blond) heeft ze ook nog een stem, een gave. Ondanks de meer dan bekwame muzikanten en achtergrondzangeressen, kon de muziek me helaas maar matig bekoren. Niets dat me stoorde, maar ook niets dat me kon ontroeren. Dat bleek buiten de verwachtingen en het is er niet van gekomen.
Ontgoocheld? Nee, helemaal niet.
Al kon ik mijn ergernis niet verkroppen toen enkele toeschouwers in allerhaast de zaal verlieten nog voor de laatste noot gespeeld was om de ellendige uittocht op de parking te vermijden. Maar ook dat bleek bijzonder vlot te verlopen.
Morgen naar Clouseau? Nee, bedankt.
Het verslag van de rockjournalist die me de gratis kaart aanbood, kan je hier lezen. De foto’s horen bij het eerste nummer, je ziet dus amper 1/20ste van wat ik zag!

maandag, december 04, 2006

Nu hoort U het eens van een ander (13)

"Een afterclub is een drankgelegenheid die pas ‘s ochtends open gaat."

Met deze informatie werden de luisteraars van het Radio 1 nieuws op zondagavond 3 december ingelicht over de gebruiken in het Antwerpse nachtleven en het waarom van de ochtendlijke razzia op zoek naar drugs, waarover men berichtte.