Niet genormaliseerd formaat

Procentueel heeft het land wellicht de meeste kunstenaars onder de bevolking. Vandaar dat het soms behoorlijk warm kan zijn in/op IJsland. En dat heeft zo zijn gevolgen; Mugison, om er maar één te noemen.
Op de IJslandse avond (9 oktober 2004) in de rotonde van de Botanique was hij zonder twijfel de sterkste man, ondanks een vervelende griep die hem dwong de set voortijdig te beëindigen. Een maand later en dankzij een goede vriend werd ik de eigenaar van één exemplaar van zijn “Lonely Mountain”. Amper 2 jaar later ligt er een nieuwe Mugison in de winkels: “Mugimama, is this monkey music?”. Het krakende geluidje, een speels belletje, de geknutselde hoes (buiten formaat, 14 x 14 cm, past in geen enkel cd-rek) zijn maar enkele, vaste elementen die Mugison hanteert. Daarnaast is het verrassend gevarieerd, speels en vooral poëtisch.

My name is salt
I’m the reason there is salt in the sea
I’m the reason there is salt in your tears
That’s how I come back,
Like boiling water everything will evaporate, dissolve and disappear
I’ll be there as a taste on your cheek
So you can remember those that are gone

Zegt Mugisons kleine zus op “Salt”, met dat typische Bjork-Engels accent.

De lange, donkere wintermaanden zijn dan toch ergens goed voor!
Mugison is geen typisch IJslands product, maar toch weerspiegelt hij veel elementen van deze vrij geïsoleerde samenleving. Dat maakt hem zo uniek. Lees vooral het echte verhaal van Mugison, dat van die arbeider die nu knutselt met een laptop en een gitaar.