woensdag, april 13, 2005

Geschiedenis

De aanzet is een eerste “kritischeanalyse van het fenomeen dat zich vorige week afspeelde in Rome. Ik heb nooit de behoefte gehad om erbij te zijn op momenten dat de media gewag maakt van historische gebeurtenissen of een ongeëvenaard samenhorigheidsgevoel. Ik koester geen illusies aangaande mijn heiligverklaring, maar oefen toch elke avond met het laatste woord “Amen”.
Mij hoor je enkel klagen over dat pertinente “ramptoerisme”, of hoe een mens zich kan verlagen tot zulke praktijken. Het geeft vooral aan hoe slordig wij, en in bijzonder de media, omgaan met geschiedenis. Geschiedenis wordt niet geschreven op momenten van massahysterie en toch verlaagt (bijna) iedereen zich tot deze vulgarisatie.
Het toont ook haarscherp aan hoe kritiekloos media en, in haar kielzog, het volk zijn. Het is angstaanjagend om te moeten vaststellen dat er op zulke momenten helemaal geen waarden en normen meer gehanteerd worden.
Gelukkig hanteerde Knack in zijn laatste editie wel wat kritische benaderingen. Zowaar de eerste die ik te lezen kreeg. Ondertussen betoogden duizenden Chinezen tegen de nieuwe uitgaven van geschiedenisboeken die de Japanners zojuist publiceerden. In plaats van onze computers te voorzien van een onbevattelijke hoeveelheid kilobytes, zouden we er beter aan doen om ons eigen geheugen wat uit te breiden. In de hoop, ik geef toe dat het “wishfull thinking” is, dat wij erin slagen wat minder te vergeten!

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage