Requiem

De stilte was even noodzakelijk als tijdelijk
Niets om u ernstige zorgen over te maken
Alhoewel, teveel ergenis op een hoop, pijnlijk
En dan een zoektocht om eruit te geraken

De keel had wat last van wisselende temperaturen
De maag deed wat weerbarstig en had rare kuren

Wat misverstanden door foute communicatie
Ik word wat weerbarstig, prikkelbaar en zo moe
De dagen waren rijk aan een gezonde variatie
En toch teveel mijmeren over wie, wat en hoe

De keel krijgt de noodzakelijke zorgen, elk uur
De maag krijgt gezonde voeding, geen sinecuur

De drukte van het eindejaar gaat aan mij voorbij
Mijn gedachten gaan naar het einde van de week
De goede voornemens heb ik nog niet op een rij
Maar eens die er zijn, laat ik niemand in de steek

De keel is stilaan klaar voor aangename gesprekken
De maag belooft niet meer nutteloos samen te trekken

De opgelopen ergernis wordt ten grave gedragen
Alsnog geen mooie lijstjes van het afgelopen jaar
De drukte neemt zienderogen af en ik kan vertragen
Volgende week geniet ik van rust, aan de Taag

De keel en de maag zijn toevallige lotgenoten
De gedachten en de pen zijn altijd bondgenoten