donderdag, februari 17, 2005

Aangeslagen

Gisterenmiddag was het nieuws binnengelopen dat Hugo de nacht voordien overleden was. Ik kende hem niet goed, maar het bleek een fijne kerel, waardige collega en gelukkige vader te zijn. Iets meer dan 6 maanden geleden was de diagnose gesteld, het verdikt luidde kanker. Sindsdien was hij op ziekteverlof…
Ik hoorde mannelijke collega’s vloeken en onrechtvaardigheid uiten en zag hen een traan verdringen. Even werd alle ernst opzij geschoven en gingen de gesprekken over “het leven”.

2 reacties:

Anonymous Anoniem zei...

Beste,
Ik ontving daarnet onderstaande mail van mijn schoonzus Kristin en haar vriend Dominiek.

Dag Michiel en Ingrid,

Een vriend van Dominiek heeft een website waarop hij een soort van
'dagboek' bijhoudt.
Hij kan goed schrijven dus volgen we zijn artikeltjes regelmatig.

Daarnet nam ik snel een kijkje op zijn website
Http://lyramids-post.blogspot.com/ en kreeg koude rillingen bij het lezen
van zijn laatste tekstje.
Ik stuur het jullie graag door omdat het zo mooi is.

"donderdag, februari 17, 2005
Aangeslagen
Gisterenmiddag was het nieuws binnengelopen dat Hugo de nacht voordien
overleden was. Ik kende hem niet goed, maar het bleek een fijne kerel,
waardige collega en gelukkige vader te zijn.
......

Ik kan niets zeggen over Hugo als collega, maar ik kan u verzekeren dat hij een fijne kerel en een gelukkige vader was. Ik hoop dat hij nog lang in jullie gedachten mag blijven.

Zijn aangeslagen zus, Ingrid

19/02/2005, 15:32  
Blogger Luc zei...

@Ingrid: lees hierbij ook mijn oprecht medeleven. Sterkte.
Jouw moedige reactie kan ik bevestigen, Hugo zal niet uit onze gedachten verdwijnen.

Luc

21/02/2005, 15:02  

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage