Dictaturen in een democratie # 1

De dictatuur van gehaaste kantoorbedienden typeert zich in hoofdzaak door de snelheid van bewegen. Meestal zijn het doelloze verplaatsingen. De resultaten zijn simultaan merkbaar op 2 fronten: bruine koffievlekken op de werkvloer en ronddwarrelende papieren na hun doortocht. Als ze tegen je aan lopen, roepen ze steevast “ik had je niet gezien”. Ronddwarrelende papieren wijten ze aan een slordig bureau. Ze zijn alles behalve attent en dragen ten onrechte de titel ‘manager’.
Overal waar mensen rustig aanschuiven, kruipen ze geniepig voor met een herkenbare excuus “ik wist niet dat jij ook aanschoof”. In het verkeer manoeuvreren ze zich met hun monovolume of break op ongeoorloofde wijze langsheen alle verkeersregels met als enig excuus “ik heb wat anders te doen dan te wachten”. Water voor hun thee verwarmen ze in een microgolfoven in 300 seconden op maximum volume, ook al weet iedereen dat 1 minuut volstaat. Na 150 seconden wachten, trekken ze de deur open en tieren met een gloeiende kop water door het kantoor. Een dictatuur brandmerkt!