Een toekomst voor Afrika

National Geographic (sinds 2000 ook in het Nederlands verkrijgbaar!) wijdt het volledige septembernummer aan het continent Afrika.
De plaats waar de oorsprong van de mensheid gesitueerd wordt, ligt nu vol landmijnen en massagraven en telt 15 miljoen vluchtelingen. “Toch is het continent allerminst ten dode opgeschreven!” lees je in de inleiding.
De cijfers zijn niet echt hoopgevend, maar in de ondergrond zitten mineralen en olie. Dat wisten de kolonialen in de vorige eeuw ook al. De grootste winsten gaan op één uitzondering (Zuid-Afrika) na nog steeds naar bedrijven in het Westen, China of India.

Enkele cijfers:
900 miljoen inwoners in 53 landen
19 “democratische” regeringen
32 van de 38 landen met de meeste schulden liggen in Afrika
71% van de bevolking is jonger dan 25
66% van de bevolking leeft van landbouw
50% van de bevolking heeft minder dan 1 euro per dag te besteden
6300 aids-doden per dag!
102 op 1000: kindersterfte ten zuiden van de Sahara, 33 op 1000 in Noord-Afrika
46 jaar: levensverwachting ten zuiden van de Sahara, 67 ten noorden ervan
3,8 miljoen vaten olie worden dagelijks geëxporteerd, 38% naar de Verenigde Staten en Canada

Sinds het wegvallen van het IJzeren Gordijn in 1989 is de wanverhouding Noord-Zuid alleen maar groter geworden. Bovendien speelt het koloniaal verleden Afrika nog altijd parten. Met de groeiende macht van zowel China als India, hinkt Afrika nog verder achterop. De cijfers liegen er niet om; voorspellingen maken gewag van een bevolkingstoename met 1 miljard, terwijl er dagelijks duizenden mensen (en vooral kinderen) sterven aan geneesbare ziekten.
Dankzij (of ondanks) de missionarissen is vandaag iets minder dan de helft van Afrika praktiserend katholiek. De andere kleinere helft is islamitisch! Godsdienst vormt nog meer dan voorheen een voedingsbodem voor conflicten. In een recent verleden zijn we getuigen geweest van oorlogen en stammentwisten met miljoenen, onschuldige slachtoffers.
Toerisme is het gouden “ei” van Afrika, maar helaas heeft de locale bevolking daar bitterweinig baat bij. De meeste bedrijven in die sector zijn in handen van (rijke) Zuid-Afrikanen en Europeanen.

Het zal me niet weerhouden dit continent nog meermaals te bezoeken, maar met een gezonde dosis scepticisme. Aan elkeen om te oordelen of er genoeg redenen zijn om te aanvaarden dat er wel degelijk nog een toekomst is voor Afrika.