Auto van het jaar

Enkele weken geleden verkozen de verenigde autojournalisten (58 uit 22 landen) naar jaarlijkse traditie de auto van het jaar. Terwijl we met zijn allen er maar niet in slagen om onze verbale verontwaardiging over de toekomst van deze planeet ook daadwerkelijk in daden om te zetten, is er nog niemand op het idee gekomen om 58 taarten te gooien tijdens de plechtige ceremonie. Is het nog wenselijk om de auto op een voetstuk te plaatsen?

Het eindresultaat van de verkiezing is een optelsom van zeer uiteenlopende drijfveren van de individuele journalisten en tot op heden nooit een duidelijk signaal naar de constructeurs of consumenten. Misschien zijn er in de rand trends en evoluties waar te nemen, maar het overzicht van de winnaars zaait vooral verwarring. De winnaar is niet zonder meer de beste, want de kandidaten zijn elk jaar opnieuw zeer verschillend.

Met de Fiat 500 behaalde autoconstructeur Fiat zijn 9^de titel in 45 jaren. Hiermee laat het concurrenten Ford (6 titels) en Renault (5 titels) ver achter zich. Fiat heeft echter tot op heden deze titel niet echt kunnen verzilveren, want het merk zit al jaren in een benarde, financiële situatie. Hoewel ze in Turijn een heuse trofeeënkast vullen, is de werkelijkheid veelal een verkleurde sticker op de achterruit.

Wat me het meest stoort aan deze editie is dat de jorunalisten blijk geven van schromelijk geheugenverlies. De zege van deze nieuwe Fiat 500 is een kaakslag voor de geschiedenis van de auto; het model is een mislukte kopie van het origineel en bevat geen enkele noemenswaardige vernieuwing. Deze nieuwe Fiat is het resultaat van veel marketing en volgt gemakkelijkheidshalve een trend die ingezet werd sinds de lancering van de Volkswagen New Beetle, de New Mini en de Citroën Plurier. De basismodellen (Volkswagen Kever, Mini en Citroën 2PK) zijn mijlpalen in de autogeschiedenis. Nu worden ze als hebbedingetjes aan snobs en yuppies gesleten. Bovendien zijn het stuk voor stuk slechte kopies en beperkt het revolutionaire zich enkel tot het prijskaartje. Voor niets meer dan een flauw afkooksel van hun illustere voorgangers betaal je al gauw 5000 euro meer dan een wagen met dezelfde motor en uitrusting.