donderdag, oktober 11, 2007

Levendige taal

We starten op, printen uit en communiceren toe. Zoveel drukdruk noopt ons de scherpe kantjes weg te schaven. Opluchtende ça va-kes en gretig om de oren slaande ciao-kes later beseffen we niet meer waarom er geen feedback komt. Stilstand is achteruitgang en ook de taal kan niet zonder. Dat onze haren grijs worden of uitvallen hoort blijkbaar bij deze evolutie. Het is dan ook niet te verwonderen dat de vergrijzing een ernstig probleem wordt, voor zover het al niet acuut is.

2 reacties:

Anonymous Anoniem zei...

Op mijn hoofd woedt een heftige strijd tussen vergrijzing en kaalheid. En het is nog niet ten einde ... Maar ik voel me nog opmerkelijk jong.

11/10/2007, 11:47  
Blogger Luc zei...

@ jwl: ik weet het, je bent net 40 geworden en dan begint het leven...
Proficiat trouwens!

11/10/2007, 14:50  

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage