Tien jaar mobiel bellen

Toen de laatste gsm-loze vriend onlangs besloot dat er echt geen ontkomen meer aan was en zijn eerste toestel aanschafte, moest hij ongeloof en verontwaardiging van de jonge verkopers inkasseren. Alsof hij het afgelopen decennium in een zeer afgelegen en vooral achtergesteld gebied verbleven had. Even later realiseerde ik me al 10 jaar over een mobiel toestel te beschikken. Destijds kreeg ik ook scheve blikken toegeworpen, want mobiel bellen in het openbaar was toen verwerpelijk. Of het een gunstige evolutie is, laat ik wijselijk in het midden. Het stoort me vooral dat ik verplicht gesprekken moet aanhoren terwijl ik dat eigenlijk niet wil.