Koppen

Elke dag opnieuw doorblader ik fysiek en virtueel enkele kranten. Krantekoppen staan of vallen met hun gebalde taal en krachtige woorden. Soms snap ik er niets van en moet ik die éne zin wel drie keer lezen om hem te begrijpen. Op andere momenten roept het meer vragen op dan verduidelijkingen. Dan zijn het missers van formaat, bij wijze van spreken.
Als ik terugdenk aan mijn eerste kennismaking met “de krant” kom in onherroepelijk bij het beeld van mijn grootvader die in alle ernst zijn krant las. In mijn hoedanigheid van onbenullig kleinkind kon ik er maar beter op letten hem niet te storen; hij had de wereld van ernst in beide handen gevat en puurde wijsheden uit ettelijke pagina’s tweederangs papier. Vandaag is de kwaliteit van het papier aanzienlijk beter, maar al te vaak heeft de inhoud moeten inboeten. Die grootvader van destijds, ook een taalpurist, wist het dag na dag te waarderen dat de nachtploeg geen enkele zetfout maakte. Probeer nu maar eens een krant te vinden zonder ergerlijke taalfouten.