Terug uit Tanzania
Je bent bijna anderhalve dag onderweg naar huis en het tijdsverschil is amper 1 uur! En dan vraagt iemand bloednuchter of dat “uur” de moeite waard was? Ja, resoluut ja!
28 dagen ten zuiden van de evenaar waren meer dan de moeite waard. Zwart Afrika (zoals dat heet) heeft me geen cultuurshock opgeleverd, maar dat is hoofdzakelijk te wijten aan mijn paspoort dat voor 2/3de gevuld is met stempels. Ik reis ook niet meer om een cultuurshock te ervaren, daar ben ik al lang over. Het zit dan wel in mij om de platgelopen paden niet te betreden, maar dat is eerder een drang om ‘tijdelijk’ te (mogen) vluchten uit deze ‘oooh zo’ veilige wereld. Nee, ik heb geen zelfdestructieve neigingen en zoek het gevaar niet op. Ik wil naar plaatsen die wat minder courant zijn, als het even toegestaan is. Volgende keer, zo heb ik me voorgenomen, reis ik zonder reisgids of handboek. Een goede landkaart moet volstaan om te weten waar ik ben en waarheen ik wil.
Maar ik moet bekennen dat reizen tijd kost, en dat wist ik al langer dan vandaag. Het is in Tanzania alleen nog eens bevestigd. En dat wist ik ook voordien, want het land is 30 maal groter dan België. Reizen in Afrika is boeiend en eens voorbij de toeristische routes wordt het nog veel aangenamer.
De indrukken die ik kan weergeven zijn maar fragmenten. Voor mij zijn ze geladen met kleuren, geuren en veel beelden. Een gecondenseerde weergave is binnen enkele dagen beschikbaar als ik de bevroren beelden na ontwikkeling ga ophalen. Het grootse deel van de beelden zijn enkel voor mij beschikbaar, in mijn geheugen. Die kan ik niet tonen, maar ik kan er heel veel over vertellen.
Tanzania behoort, zo vernam ik enkele dagen geleden, bij de 10 armste landen van de wereld. Op zich is dat niet verwonderlijk, want het is Afrika! Maar dat ervaar je ter plaatse niet, ook al kom je heel snel te weten dat het laagste (en meteen ook het gemiddelde loon) niet hoger is dan 45 dollar per maand. Je ziet het niet!
Verhalen over het land waar biermerken “Safari” en “Kilimanjaro” heten en de meest gerookte sigaret “Sportsman” heet, lees je, druppelsgewijs, de volgende dagen.
28 dagen ten zuiden van de evenaar waren meer dan de moeite waard. Zwart Afrika (zoals dat heet) heeft me geen cultuurshock opgeleverd, maar dat is hoofdzakelijk te wijten aan mijn paspoort dat voor 2/3de gevuld is met stempels. Ik reis ook niet meer om een cultuurshock te ervaren, daar ben ik al lang over. Het zit dan wel in mij om de platgelopen paden niet te betreden, maar dat is eerder een drang om ‘tijdelijk’ te (mogen) vluchten uit deze ‘oooh zo’ veilige wereld. Nee, ik heb geen zelfdestructieve neigingen en zoek het gevaar niet op. Ik wil naar plaatsen die wat minder courant zijn, als het even toegestaan is. Volgende keer, zo heb ik me voorgenomen, reis ik zonder reisgids of handboek. Een goede landkaart moet volstaan om te weten waar ik ben en waarheen ik wil.
Maar ik moet bekennen dat reizen tijd kost, en dat wist ik al langer dan vandaag. Het is in Tanzania alleen nog eens bevestigd. En dat wist ik ook voordien, want het land is 30 maal groter dan België. Reizen in Afrika is boeiend en eens voorbij de toeristische routes wordt het nog veel aangenamer.
De indrukken die ik kan weergeven zijn maar fragmenten. Voor mij zijn ze geladen met kleuren, geuren en veel beelden. Een gecondenseerde weergave is binnen enkele dagen beschikbaar als ik de bevroren beelden na ontwikkeling ga ophalen. Het grootse deel van de beelden zijn enkel voor mij beschikbaar, in mijn geheugen. Die kan ik niet tonen, maar ik kan er heel veel over vertellen.
Tanzania behoort, zo vernam ik enkele dagen geleden, bij de 10 armste landen van de wereld. Op zich is dat niet verwonderlijk, want het is Afrika! Maar dat ervaar je ter plaatse niet, ook al kom je heel snel te weten dat het laagste (en meteen ook het gemiddelde loon) niet hoger is dan 45 dollar per maand. Je ziet het niet!
Verhalen over het land waar biermerken “Safari” en “Kilimanjaro” heten en de meest gerookte sigaret “Sportsman” heet, lees je, druppelsgewijs, de volgende dagen.
gepost door Luc op
26.7.05
1 reacties:
Tof om te lezen dat de reis de moeite waard was.
En dat reizen voorbij de toeristische routes aangenamer wordt kan ik enkel maar beamen. Files, alleen in België... hahaha... nee hoor, ze komen ook voor in de 'bush' van Tanzania. Wie hieraan twijfelt, gelieve in het hoogseizoen een safari voor de Ngorongoro krater te boeken...
Dominiek
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage